نقدی بر آثار محمدرضا شیروانی زاده به بهانه نمایشگاه نقاشی «سطح خواب» که در گالری ایده افتتاح شده است.
در آثار شیروانی زاده، فضا و انسان در مواجهه ای غریب با یکدیگرند؛ هجوم فضا بر انسان. فضایی که نمایانگر جهان پنهانی است که از سطح نامریی ذهن بالا می آید و سطح بوم را پر می کند. نا آرام است، محو و گاهاً تاریک و بر صورت ها و فیگور ها مستولی شده است. این مساله را به خوبی می توان در تاش های بیانگر، سردی رنگ ها، خلا درونی فضا و حالت فیگورها مشاهده کرد.
![](https://ideagallery.art//wp-content/uploads/2021/05/Sleep-surface14.jpg)
دلیل حجم سنگین این تقابل، شاید وضعیت انسان امروز باشد، انسان وامانده در لابلای روزمرگی ها با صدها پرسش از معنای زندگی. این ابهام و غربت به تصویر کشیده می شود تا علاوه بر نشان دادن شرایط، روابط انسان را نیز در لحظات غالب زندگی به چالش بکشد.
![](https://ideagallery.art//wp-content/uploads/2021/05/Sleep-surface15-1.jpg)
سنجش اینکه او تا چه حد توانسته است در وضعیت معاصر درست زیست کند را نقاش بر عهده مخاطبان آثارش گذاشته است. زیستی مبنی بر انتخاب ها، اهداف، تعاریف و مفاهیم ذهنی و این دعوتی است برای تفکر؛ تفکری که منجر به آگاهی و تغییر خواهد شد.