جیم داین (تصویر خویشتن 1970)
جيم داین یکی از هنرمندان پاپ آمریکا که گاهی در دسته جنبش نیودادا در نظر گرفته می شود. جیم داین محبوبیت در جهان هنر را با Happenings Art به دست آورده است. همراه با جان کیج (آهنگساز آمریکایی)، هنر اتفاقی که عملکردی در مقابل اکسپرسیونیسم محبوب در جهان بود بوجود آورد که هنر جدیدی در نیویورک حساب میشد. یکی از اولین آثار اجرای او در سال 1959 پرفورمنسی از لبخند کارگر بود. وی گرایشات مختلفي را در نقاشي تجربه كرد ولي مشهورترين آثار او در جریان مدرن است.
جیم داین (توضیحات در انتهای مطلب) بیشتر همسو با نئو-دادا بود. گرایش او به سرهم سازی و نقاشی ترکیبی، و توجه به تنوع و جنبه های گوناگون واقعیت داین را به راشنبرگ و جابز پیوند می دهد. او در آثارش از عناصر متداول، اشیا حاضر آماده، تکه های لباس، لگن دست شویی، دوش حمام و ابزار دمدستی استفاده می کند.
آثار وی با اجرا بر روی بوم زمینه را برای ترکیب مواد آماده می سازد. در اثر تصویر خویشتن او نمونه بارزی از ترکیبات را نشان می دهد که با تکنیک لیتوگراف اجرا شد. لباسی از حضور هنرمند که فاقد تن است. و از تکه های رنگی مختلف سرهم آمدهاند. نشان دهنده هویت چندگانه بصری و تحولات عصر است. که گویی برخوردی کودکانه و ساده انگارانه با محیط خود دارد. این اثر در زمان پهلوی دوم توسط موزه هنرهای معاصر تهران خریداری شد.
جیم داین، تصویر خویشتن، 1970، لیتوگرافی، 153×103 سانتیمتر، موزه هنرهای معاصر تهران.
جان کیج آهنگساز، فیلسوف، شاعر، نظریهپرداز موسیقی. وی از شاگردان آرنولد شونبرگ و هنری کاول بود. او از تأثیرگذارترین آهنگسازان پس از جنگ دوم جهانی است. جان کیج در سال ۱۹۳۸ میلادی، نخستین قطعهاش را برای پیانو ساخت و در ۱۹۵۱ میلادی، گروهی از موسیقیدانان و مهندسان صدا را بهکار گرفت تا نخستین قطعه موسیقی را روی نوار مغناطیسی ضبط کنند. کیج شاید بیشتر به خاطر آهنگسازی ۳۳ ′۴ که در غیاب صدای عمدی اجرا میشود شهرت دارد. نوازندگانی که کار را ارائه میدهند کاری جز حضور در مدت زمان مشخص شده توسط عنوان ندارند. محتوای ترکیب «چهار دقیقه و ۳۳ ثانیه سکوت» نیست، که غالباً فرض میشود، بلکه بیشتر صداهای محیط است که در هنگام اجرا توسط مخاطب شنیده میشود. چالش این اثر در مورد تعاریف مفروض درباره موسیقی و تجربه موسیقی، آن را به موضوعی محبوب و بحثبرانگیز در موسیقیشناسی و زیباییشناسی هنر و اجرا تبدیل کرد. کیج همچنین از پیشگامان پیانوی آماده شده بود (پیانی که صدای آن توسط اشیایی که بین سیمها یا چکشهای آن قرار گرفتهاند تغییر میکند)، که برای آن کارهای متعددی در رابطه با رقص و چند قطعه کنسرت نوشت. مشهورترین آنها Sonatas and Interludes است.