نمایشگاه نقاشی و فرش دلارام قائمی با عنوان نقشی بر تار و پود زمان – 20 مرداد 1402

استیتمنت

اطلس گردون به قد لامکان بودی بلند

گر ز قدر همتت می‌بود او را پود و تار

(وحشی بافقی)

نام فرش ایرانی که به میان می آید، حسی زیبا در شنونده جوانه می زند. فرش ایرانی- که همواره بر تارک فرهنگ ایرانی درخشیده است- به هرکجا که باشد، همواره فرصتی است برای لمس تاریخ این مرز و بوم؛ خواه «پازیریک» باشد-نخستین و کهن ترین فرش دستبافت جهان، خواه فرش زیبا و باشکوه «بهارستان» در کاخ تیسفون و خواه در کنج خانه ی من و شما.

فرش ایرانی با سوی چشمان زنان بافنده، ظرافت انگشتان یک هنرمند، دستان پینه بسته پیرمرد رنگرز و دخترک نخ ریس و… عجین شده است. فرش ایرانی بوی گردو، انار جوشیده و باغ های باستانی… می دهد. فرش ایرانی با آن همه طرح و رنگ و زیبایی، میراثی کهن و افتخاری بزرگ است که باید برای حفظ آن تلاش کرد.

چندی پیش که فرشی زیبا و قدیمی از پدر نازنینم به میراث برایم به جا ماند؛ در سرم ناگاه جرقه ای درخشید و برآن شدم تا این بار در آثارم تار و پود قالی ها را با تار و پود بوم نقاشی گره بزنم و حاصلش شد قرار گرفتن تکه هایی از قالی در کنار نقش صورت خورشیدوش زنانی از دوران ساسانی تا قاجار، قرار گرفتن بته جقه های نقاشی شدۀ گاه میان-تهی و گاه منقش به صورت زنان، در کنار بریده ای از همان قالی که پدر برایم به میراث گذاشت.

به نظرم برای حفظ این میراث گرانبها و تجلیل از آن در دوران معاصر که مرغ جان بشر در کمند تکرار و روزمرگی گرفتار آمده است؛ گاه باید ساختار شکنی اتفاق بیفتد. به زعم من کنار هم قرار دادن اشکال و نقوش مختلف فرش ایرانی، از طرح شکارگاه و شاه عباسی گرفته تا افشان و بخارا و لچک ترنج و بته جقه ای و تلفیق و ترکیب آن با نقش صورت زنان و مردان و سازهای موسیقایی بر روی بوم نقاشی … بیانگر نوعی تفاوت و تمایز است که به تصویر کشیدنش کاری است بس ظریف.

جزئیات نمایشگاه

تاریخ برگزاری: جمعه ۲۰ الی ۲۵ مرداد ماه ۱۴۰۲
ساعات بازدید:۱۶ الی ۲۱