Eli Broad
آنچه که یک مجموعه دار بزرگ را قدرتمند می کند، توانایی او برای جدا کردن آثار خاص هنر از قطعات هنری در حال حاضر و موجود است و اینکه آنها را به گونه ای در کنار هم قرار دهد تا به بالا بردن یا ارتقا درک ما از آن هنر به طور خاص یا از تاریخ و تکامل هنر به طور کلی کمک کند. در هر مجموعه هدفمند، کلیت آن بیشتر از مجموع قطعات بزرگ می شود، مجموعه دار به عنوان یک مقام معتبر پذیرفته می شود و در موارد استثنایی، استانداردها را تعیین می کند، سلیقه ها و روندها را مشخص می کند، و بر روی آینده مجموعه تاثیر می گذارد.من مثالی از نحوه عملکرد این مساله در مقیاس کوچک به شما می گویم. سالها بود که من به عنوان یک فروشنده متخصص، در حرفه کتابهای هنری کمیاب و نایاب بودم و بسیاری از مشتریان من کلکسیونرهای هنری، دلال ها، کیوریتورها، کتابخانه ها و موسسات بودند. بهترین آنها روندهای دنیای هنری را قبل از بقیه ما مشاهده می کردند و اطلاعاتی راجع به برخی از هنرمندان بخصوص و یا جریانات هنری، پیش از همه به من درخواست می دادند. در بسیاری از موارد ، وقتی می فهمیدم که آنها به دنبال چه چیزی هستند ، می خواستم قبل از فروش آن را مطالعه کنم تا یاد بگیرم که چرا آنها آن را قابل توجه می دانند، به نوعی اطلاعات خودم را بالا می بردم و سپس برای هر کسی که می خواست الگو خود را دنبال کند اطلاعات مشابهی را پیدا می کردم. بنابراین در این مورد، کسانی که درخواست های اصلی این چنینی داشتند، بر ساختار کالای من و جهت خرید من، به اندازه سایر کلکسیونرها تأثیر گذاشتند.برای مطالعه بیشتر به قسمت دوم مراجعه کنید.
قسمت اول تفاوت بزرگ بین خرید اثر هنری و مجموعه داری هنر، این است که خرید اثر هنری بیشتر مانند یک رفتار تصادفی است که بر اساس علایق، ترجیحات یا جاذبه های مورد علاقه شما در آن لحظه صورت می گیرد. اما مجموعه داری هنر یک دغدغه/ مسئولیت طولانی مدت و هدفمند است. در هر دو مورد، شما چیزی را که دوست دارید خریداری می کنید، اما اگر هدف شما جمع آوری آثار هنری باشد و بخواهید آن را به طور اصولی انجام دهید، باید دو مهارت دیگر را نیز مد نظر داشته باشید؛ باید قادر باشید به طور اصولی در مورد آثار هنری که شما را جذب می کنند تحقیق، ارزیابی و تصمیم گیری کنید که آنها را خریداری کنید یا خیر. و دوم این که بتوانید هر کار را به گونه ای انتخاب کنید تا یک گروه کلی تر را به عنوان یک مجموعه معنی دار ایجاد کند.اگر شما مانند بیشتر مردم هستید، می دانید که چگونه آثار هنری را به شیوه قطعه های جداگانه خریداری کنید، اما ممکن است آنها نتوانند در طول زمان و در راستای تدوین یک طرح کلی، برای خرید های گوناگون در کنار هم قرار بگیرند، و یا به عبارت دیگر، برای ساخت یک مجموعه . شما می توانید هر اثر هنری را که دوست دارید در هر جایی که دنبالش می گردید پیدا کنید و در یک دسته به ظاهر بی پایان از موضوعات، مدیوم ها و محدوده قیمت ها جای دهید، اما گزینش از میان آن آنهم به روشی سیستماتیک می تواند گیج کننده و حتی ترسناک باشد.پس چگونه تصمیم می گیریدکجا تمرکز کنید و به چه مسیری بروید؟ چگونه یک خرید را به دیگری مرتبط می کنید؟ چگونه آثار خود را به روش هایی که با معنا باشد سازماندهی یا گروه بندی می کنید؟ چگونه آن را ارائه می دهید؟ و از همه مهمتر ، چگونه همه این کارها را به خوبی انجام می دهید؟ این همه چیزی آن است که مجموعه داری نام می گیرد؛ مجموعه داری وضعیت کلی از یک خرید هدفمندِکنترل شده است.مجموعه داران بزرگ اغلب به اندازه آثار هنری که جمع می کنند شناخته می شوند و مورد توجه زیاد قرار می گیرند. مجموعه Eli Broad ، مجموعه Barnes یا کالکشن Chrysler ، چند نام در این حوزه هستند. مجموعه دارانی مانند اینها همواره معروف هستند، زیرا آنها استعداد خودشان را در انتخاب و جمع آوری هنر، به اندازه هنرمندی که آن را خلق کرده نشان داده اند. به همین ترتیب، هر کار هنری در مجموعه ای بزرگ، توجه ویژه و همچنین قیمت ویژه ای را نه تنها به این دلیل که یک شی باارزش است، بلکه به دلیل مرکزی که آن را نگه می دارد مطالبه می کند.