هنرمندان:

فرامرز پیلارم، محمد احصائی، نصرالله افجه‌ای، علی شیرازی، علیرضا اسکندری، خسرو روشن، حسین نوروزی، کاظم خراسانی و ایمان ملاجعفری

استیتمنت:

طرحی نو در آسمان عشق
این روزها حوالی میدان هفت‌تیر، خیابان خردمند شمالی که بگردید، موسیقی زیبایی را خواهید شنید که از ترکیب خلاقیت ایرانی در کنار مدرنیسم آن سوی آبی به وجود آمده، موسیقی‌ای که از کنار هم قرار گرفتن خط، فرم، رنگ و شعر ساخته شده و آوایی خلق کرده که همچون صدای سخن عشق زیباست: ‌

و عشق، تنها عشق
تو را به گرمی یک سیب می‌کند مانوس
و عشق، تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندگی‌ها برد،
مرا رساند به امکان یک پرنده شدن

همان گونه که سهراب سپهری، سپهری جدید، تجربه معاصر انسان ایرانی از عشق را در اشعارش ترسیم کرد، هنرمندان و پیشکسوتان تجسمی دیروز و امروز ایران، سال‌ها است که با موفقیت توانسته‌اند، تجربه منحصر به‌ فردی از ترکیب عناصر خط و هویت ایرانی به وجود آورند، اساتیدی که برخی از آن‌ها دیگر در میان ما نیستند و برخی دیگر هنوز که هنوز است با همه استادی این مسیر پرفراز و نشیب را می‌سازند و به پیش می‌برند.

این روزها گالری ایده، نمایشگاهی با نام «آوای خط» ترتیب داده که در آن اساتید هنر خط و نقاشی یا نقاشیخط به یکدیگر پیوسته و هر یک سازی به دست، موسیقی‌ای الهام‌بخش و یگانه را به گوش مخاطبان می‌رسانند: کنسرتی از عشق و شور و رقص بر بوم و به زبان انسان معاصر.

این بار به جای قلمو، این قلم است که روی بوم می‌رقصد و آواز سر می‌دهد، آوازی از سر عشق که عصاره فرهنگ و هنر ایران و ایرانی است. عشق، همان سه حرف ساده میان تهی رقصان که گرد می‌شود و می‌رقصد یا نام‌هایی که از عشق به وحدت هستی خبر می‌دهد. تک واژه‌هایی که از عمق جان برمی‌خیزند و هم معنا و هم فرم خود را بر بوم و پوست و کاغذ به نمایش می‌گذارند.

به‌راستی که هنرمندان خلاق ایرانی هر زمانی از تاریخ، توانسته‌اند ترکیبات بدیع خود را به دنیای هنر عرضه کنند؛ چه آن زمان که خط نسخ و تعلیق را با یکدیگر ترکیب کردند و خط فریبنده نستعلیق را آفریدند و چه زمانی که عناصر خطوط باستانی ایرانی و عربی را به بوم‌های نقاشی خود کشاندند و مسیری تازه را برای آفرینش گشودند.

اساتید هنر نقاشیخط به زیرکی دریافتند که به کارگیری این خط و راه دادن آن به صفحه بوم نقاشی، امری است گریزناپذیر از تجربه معاصر انسان ایرانی و این قابلیت را دارد که هم مخاطب داخلی و هم مخاطب خارجی را فریفته خود کند. اینجا سخن از ترکیبی نوآورانه بود که به زبان امروزی سخن می‌گفت. هنری که کتبیه‌های معماری و صفحات خوشنویسی را ترک می‌کرد و بر بستر دیگری می‌درخشید.

نمایشگاه «آوای خط»، نمایشگاهی است که با این‌که نام‌های پیشکسوتانی همچون محمد احصایی، نصرالله افجه‌ای و فرامرز پیلارام بار قدمت و استواری آن را به دوش می‌کشند اما آثار اساتید دیگر همچون حسین نوروزی، خسرو روشن، کاظم خراسانی، علیرضا اسکندری، علی شیرازی و ایمان ملا‌جعفری نیز چنان خودی نشان می‌دهند که هر بیننده‌ای را به تحسین وا می‌دارند و با این حال مخاطبان بدون شناختن حتی نام یک هنرمند می‌توانند دریابند که این نمایشگاه از اصالت‌ها روایت می‌کند. «آوای خط» تا ششم تیرماه در نگارخانه ایده برپاست.