استیتمنت:

آغاز پیدایی و درک آدمی از هستی در هنگامه درهم تنیدگی نور و تاریکی به تصوری می‌انجامد که هنرمندان از ادوار پیش از تاریخ، آن را بـه تصویر بـدل ساخته‌اند. این سیاه و سفید نـشانگر رویکردی اندیشگون است، چنانکه تفکر را بـه شناخت و تصور را اگرچه مجالی یـابد در میانه بازی‌های ظریف خـاکستری بـه نقوشی بدل می‌سازد که در این میانه نشان از ذهنیت من دارند.
بدون هرگونه دخـالتی من نیز چـون شما در جریان رونمایی از جدالی بوده‌ام میان نور و تاریکی. هر نقش، خود با تمام قدرت در میانه مرزهای تصویر جای می‌گیرد و هویت خود را نمایان می‌سازد. من نیز چون هر بـیننده‌ای از پیدایی ایـن جلوه‌گری اگرچه تـلخ، مـضطرب، ناپایدار، معترض و ناگزیر که بر پایان مقدر خود آگاه است، در پایان هر نقاشی شگفت‌زده می‌شوم. خودانگیختگی و هیجان و شتاب در بیرون کشیدن آنچه نامرئی است از میان تاریکی سطوح تـیره مرکب، فرصت زیادی برای بازی‌های تردستانه در نشان دادن پرده‌های ظریف و مجاورت‌های چشم‌نواز خاکستری، نمی‌داد.
گذاشتم تا لکه‌های مرکب، سرعت خط، و هم آمیزی آب و مرکب، آنچه را باید، بیافریند.
در هر نقش و ترکیب بندی، بـا تـاکید بـر کانون‌های نور و تاریکی و گـاهی همنوازی یـک تم رنگی بیننده را بـه درون می‌خوانم و فهم مـشترکی از تصور انـسانی که زمان و مکان او را می‌توان در کلیات و مختصات تصویر بازشناخت، اما با لحن و گویشی که عامدانه برگزیده‌ام، نشان داده‌ام.