استیتمنت:

می‌کشم نقش تو را تا که دل آرام شود
دل رنجور من از دیدن تو شاد شود
روزگاریست دلم باز هوایی تو است
تا به کی وعده دهم بی تو که آرام شود
می‌نویسم نفست را به بخار شیشه
تا چو اشکم همه لبریز در این جام شود
می‌سرایم به هوای تو به گوش گلبرگ
منتظر بر لب ایوان که سحر شام شود
حیف خواهد شد اگر که گل عشق من و تو
نشکفد آخر و یک غنچه ناکام شود
آه راضی مشو ای دلبر شیرین که مرا
تلخی قصه‌ی فرهاد سرانجام شود