استیتمنت:

نظریه گفتگوی تمدن‌ها در مقابل برخورد تمدن‌ها قرار گرفت تا راهکاری باشد برای مصالحه، آرامش و وحدت جهانی.

اما نه‌تنها راه به جایی نبرد، بلکه در زمانی که حتی خشونت، جنگ و جنون قدرت و تمامیت‌طلبی روزافزون گردیده، وسیله‌ای برای نشست‌های تنش زا.

مجموعه حاضر که آن را فریاد تمدن‌ها نامیدم، نظریه یک سازمان نوظهور یا بهتر بگویم دیرظهور انتزاعی است که مبادیانش، نمایندگان مردم در لباس مکر دیپلماسی دروغ با چهره‌های خندان و دستانی که در هم گره می‌خورند تا با اصطلاح گره از مصائب اقشار مظلوم باز کنند نیست، بلکه خود مردم هستند، مردمی که رو به روز رنجورتر می‌شوند و چون تریبونی برای بیان احوالشان در اختیار ندارند فریاد می‌زنند، فریاد تمدن.