اندی وارهول، اتاق نشیمن، بدون تاریخ.
مجموعه خانوادگی پل وارهولا با احترام
پاول یکی از دو برادر اندی وارهول بود. او در سال 1987 بر اثر عوارض جراحی در سن 58 سالگی درگذشت.آثاری با نامهای Nosepicker 1 (1948) و Living Room (1947)، نقاشیهای پرتره و طبیعت بیجان او که هیچ شباهتی به چاپهای سیلکاسکرینی، که وارهول را به آنها میشناسند؛ ندارند. این دو اثر، جزو ده تابلویی خواهند بود که خانواده به دنبال حراج آنها هستند. وارهول این نقاشیها را در حین تحصیل در موسسه فناوری کارنگی (دانشگاه کارنگی ملون کنونی) بین سالهای 1945 و 1949 خلق کرد.طبق اعلام یک وبسایت فهرستنویسیِ آثار هنریای که توسط خانوادهها اداره میشود؛ پاول وارهولا به خاطر جلوگیری از دور انداخته شدن این آثار، توسط هنرمند ،هنگام فارغالتحصیل شدن و نقل مکان به نیویورک، اعتبار زیادی دارد. گفته میشود که در مجموع 14 اثر از آن دوره باقی مانده است.طبق گزارش روزنامه Tribune-Review مستقر در پنسیلوانیا، که برای اولین بار این خبر را گزارش کرد؛ برخی از این آثار در موزه اندی وارهول در پیتزبورگ و در نمایشگاه سیار اخیر وی، “اندی وارهول: طول عمر” به نمایش گذاشته شده اند.وارهولا در مصاحبهای گفت که درآمد حاصل از فروش این نقاشیها بین او و خواهر و برادرهایش تقسیم خواهد شد. این خانواده در حال حاضر در حال بررسی حراج خانههای فروشی درآینده هستند.
کریستاپس آنکانز؛ پروپاگاندای امروز – قسمت دوم
کریستاپس آنکانز؛ پروپاگاندای امروز – قسمت سوم