ایسامو نوگوچی با مجسمه های نور آکاری در سال 1968
بنیاد و باغ موزه ایسامو نوگوچی، نیویورک/انجمن حقوق هنرمندان ARS
کامبو اعلام کرد که 4.5 میلیون دلار بودجه به موزه اهدا شده است که 1.5 میلیون دلار آن توسط شهردار اریک آدامز و مابقی از طرف رئیس جمهور کوئینز بورو، دونوان ریچاردز تامین شده است. این وجوه بخشی از سرمایه گذاری 220 میلیون دلاری DCLA و شورای شهر و رئیسان منطقه در بیش از 70 سازمان فرهنگی در سطح شهر، از جمله موزه کوئینز و برنامه اقامتی هنرمندان Flux Factory است.سنگ بنای پروژه گسترش و یکپارچهسازی موزه نوگوچی، بازسازی فضای اصلی زندگی و استودیو این هنرمند در سال 1959 است که روبروی موزه واقع شده است. پس از تکمیل، عموم مردم قادر خواهند بود برای اولین بار در تاریخ، از ساختمان استودیو بازدید کنند. برت لیتمن، مدیر بنیاد و موزه باغ ایسامو نوگوچی، در بیانیهای گفت: «ایسامو نوگوچی فردی بیباک، مخالف دستهبندی، و چند رشتهای شدن مردم بود و پردیس نوگوچی جدید ما، که شامل ساختمان هنر و آرشیو و بازسازی استودیو و آپارتمان خیابان دهم او به ما این امکان را می دهد که ماهیت پیچیده کار و زندگی نوگوچی را بهتر بازتاب دهیم.
لیتمن از کامبو، شهردار آدامز، و رئیسجمهور کوئینز بورو، دونوان ریچاردز برای «حمایت و سرمایهگذاریشان» سپاسگزاری کرد.طرحهایی برای یکپارچهسازی و گسترش پردیس نوگوچی برای اولین بار در آوریل 2019 اعلام شد که شامل یک ساختمان دو طبقه جدید به مساحت 6000 فوت مربع در مجاورت استودیوی نوگوچی برای نگهداری مجموعه موزه و مواد آرشیوی است. نوگوچی در سال ۱۹۰۴ از پدری ژاپنی و شاعر، و همچنین مادری آمریکایی و نویسنده به دنیا آمد. او در اوایل دهه 1960 به نیویورک نقل مکان کرد و یک پایگاه محقر در شهر لانگ آیلند ایجاد کرد. سپس یک منطقه فلزکاری، که او آن را به عنوان “خانه ای در داخل کارخانه” توصیف کرد. تمرین مشهور جهانی او شامل طراحی مبلمان، مجسمهسازی در فضای باز و صحنههای تئاتر بود که همگی با استفاده او از عناصر طبیعی که فرمهای ارگانیک را تداعی میکردند مشخص شده بود. نوگوچی در سال 1988، تنها سه سال پس از تأسیس موزه و باغ مجسمههای همنام خود درگذشت. 
ایگو در ادیپ شهریار
گالا پوراس کیم و زندگی پس از مرگ اشیاء موزه – قسمت اول