چگونه آثار هنری را مانند یک گالری دار، کلکسیونر و یا متخصص هنر ارزیابی کنید(1)

گالری داری و کیوریتوری

قسمت اول

هر فردی روش منحصر به فرد خود را در نگاه کردن به آثار هنری دارد، اما متخصصانی مانند صاحبان گالری، خریداران، کلکسیونرهای باتجربه، کیوریتورها، منتقدین و سایر افراد آگاه در این زمینه بسیار متفاوت از بقیه ما به این آثار نگاه می کنند. برای هر اثر هنری که توجه آنها را به خود جلب می کند، روند بررسی؛ آرام، روشمند، دقیق، مفصل، جامع و کامل است. هیچ چیز به طور تصادفی رها نمی شود. آنها اطمینان حاصل می كنند كه هنرمندان هنگام خلق اثر هنری خود، تمام جزئیات را در نظر می گیرند و از هیچ چیز در این روند غافل نمی شوند. به عبارت دیگر، آنها انتظار تسلط بر مدیوم و مواد را از هنرمند دارند. اما همچنان به خاطر داشته باشید که مفهوم تسلط می تواند برای بسیاری از متخصصان، معناهای مختلفی داشته باشد و می تواند به انواع هنرها نیز اشاره کند. در حقیقت ما در مورد اینکه یک هنرمند چقدر در رسیدن به نتیجه ای که می خواهد با هنر خود به دست بیاورد، هدفمند، آگاه و متمرکز است، صحبت می کنیم و این همان چیزی است که متخصصان واقعی به دنبال آن هستند.

برای شرکت در دوره کیوریتور نظری و عملی به سایت مدرسه ایده مراجعه کنید.

بررسی و سنجش کامل یک اثر هنری، درست شبیه به کاری است که ممکن است قبل از خرید ماشین یا خانه انجام دهید. با اینکه ممکن است آنها از بیرون زیبا به نظر برسند، اما شما هرگز بدون اینکه ابتدا به زیر کاپوت نگاه کنید و یا فضای خانه را از بالا تا پایین بگردید، اقدام به خرید آنها نمی کنید. همین مساله در مورد اثر هنری نیز صادق است. تنها راه برای اطمینان از دانستن اینکه دقیقاً چه اثری را خریداری می کنید این است که به اصطلاح ابتدا زیر کاپوت را نگاه کنید!برای شروع، ابتدا متخصصان کلیت ترکیب بندی را بررسی می کنند، نه فقط بخش هایی که هنرمند بیشتر از همه به آنها اهمیت داده و می خواهد ما نیز به عنوان مخاطب آن را ببینیم و تحسین کنیم. تمام ابعاد کار، از مرکز آن تا بالا، پایین و حاشیه مورد توجه دقیق و نزدیک قرار می گیرد. همه چیز باید به طور یکسان در نظر گرفته شود، زیرا دیر یا زود، بدون توجه به این که شما که هستید یا چقدر تجربه در نگاه به آثار هنری دارید، در نهایت با همه ابعاد-گوشه وکنار- هر اثر هنری که در اختیار دارید آشنا خواهید شد. این فقط روشی است که با گذشت زمان، به سادگی برای همه چیز اتفاق می افتد. هر چه بیشتر با یک اثر زندگی کنید، بیشتر به آن نگاه می کنید.

برای شرکت در دوره گالری داری و مجموعه گردانی نظری و عملی به سایت مدرسه ایده مراجعه کنید.

به عنوان مثال، صاحبان گالری انتظار دارند اثر هنری که به نمایش می گذارند کامل باشد، و می خواهند به این ترتیب نیز بماند. یک هفته یا حتی چند ماه بعد، دریافتن اینکه یک هنرمند پس از خلق اثر اشتباه کرده است، اصلاً خوب نیست. به همین دلیل صاحبان باتجربه وقت زیادی را صرف بررسی اثر هنری که علاقه مند به نمایش آن هستند، می کنند. آنها می خواهند اطمینان حاصل کنند که هیچ چیز اشتباه نیست. و هیچ وقت نمی خواهند خریداران، کلکسیونرها، منتقدین یا هر کس دیگری نزد آنها برگردد و به وجود مسائل یا مشکلاتی در اثر اشاره کند و در نهایت از همه کاستی های ممکن از قبل آگاه باشند. از این گذشته، معیشت آنها به این امر بستگی دارد. آنها نمی توانند اشتباه کنند. چرا؟ زیرا اشتباهات بر آنها و گالریشان تاثیر نامطلوبی می گذارد.

علاوه بر اینها، متخصصان به دنبال این هستند که آیا هنرمند تمام ابعاد ترکیب بندی را در نظر گرفته است؟ مهم نیست که این موارد چقدر جزئی یا ناچیز باشند. به عنوان مثال، برخی از هنرمندان فکر می کنند که هیچ کس به بخش هایی از نقاشی یا مجسمه، که در نقطه مرکزی کار نیست، یا قسمت هایی که جزئیات یا اهمیت کمی برای کلیت ترکیب بندی دارد، نگاه نمی کند.همچنین آنها می خواهند بدانند که آیا قسمتی از اثر، دوباره یا بیش از حد کار شده؟ جاهایی که هنرمند قادر به حل و فصل آنها نبوده است؟ نشانه هایی که مشخص می کند هنرمند از کاری که انجام می دهد مطمئن نبوده؟ در این روند گم شده؟ تصمیم به ایجاد تغییراتی در اواسط راه گرفته یا چیز دیگری را نقاشی کرده و ساخته است؟.متخصصان به دنبال جزئیاتی نیز هستند که به نظر برسد ارتباط معنایی با ترکیب بندی کلی نداشته باشند. آنها می خواهند همه چیز هدفمند باشد، به اثر تعلق داشته باشد، مانند آنچه از قبل قرار بوده به نظر برسد و مانند چیز دیگری نباشد. به عنوان مثال، اگر آنها قسمتی را در یک اثر انتزاعی ببینند که می تواند به عنوان یک شکل یا شیء بازنمایی تعبیر شود و به نظر نمی رسد که به آنجا تعلق داشته باشد، ممکن است در مورد آن از هنرمند سؤال کنند. چه بهتر که هنرمند نیز توضیح خوبی داشته باشد. در نقاشی های پرتره، برخی از هنرمندان فکر می کنند هیچ کس هرگز به دست ها، پس زمینه های ساده نقاشی شده و یا جزئیات دیگری که در نزدیکی سر یا صورت یا مناطق مرکزی ترکیب بندی نیستند، توجه نمی کند؛ اما مردم این کار را می کنند. به تکرار باید گفت که؛ دیر یا زود، هرکسی که زمان زیادی را با یک اثر هنری می گذراند، به همه قسمت های آن نگاه خواهد کرد، نه فقط قسمت هایی که برای اولین بار به آن چشم دوخته و عاشق آن شده بلکه به تدریج فراتر از آن قسمت ها حرکت می کند و به چیزهای دیگر نیز نگاه خواهد کرد. به عنوان یک هنرمند، این وظیفه شماست تا اطمینان حاصل کنید که عشق آنها دوام خواهد داشت.