امروزه بیش از هر زمان دیگری، انبوهی از هنرمندان همجنسگرا (+LGBTIA) وجود دارند که پیچیدگی‌های عجیب و غریب، تمایلات جنسی و جنسیت را به تصویر می‌کشند. این هنرمندان برای به چالش کشیدن پنهان‌سازی تاریخی عجیب و غریب در هنر و تجلیل از جنسیت و هویت جنسی خود، در سبک‌های مختلفی کار می‌کنند؛ از نقاشی انتزاعی گرفته تا NFT.این جامعهٔ رو به رشد از هنرمندان، در حال اختراع یک زبان بصری جدید برای به تصویر کشیدن عشق و صمیمیت است که اغلب به ابهام متمایل می‌شود. نقاشی به نام تی.ام دیوی (TM Davy) به آب، به عنوان یک موتیف تکرارشونده نگاه می‌کند، در حالی که نقاشیهای دورون لانگبرگ (Doron Langberg) محدوده‌ای از انتزاع و فیگوراسیون را در بر می‌گیرد. هانا رومر (hannah roemer)، با به تصویر کشیدن لزبین‌هایی که مدت‌هاست نامرئی شده‌اند، پرتره‌های هنری-تاریخی را بازسازی می‌کند و جاکون اوسیناچی (Jacon Osinachi)، انتظارات مردان نیجریه‌ای را به چالش می‌کشد.
اگرچه موضوعات و روش‌های این هنرمندان متنوع است، اما همهٔ آنها از طریق تجسم و یادآوری رمز و رازهای دنیای غیردگرجنسگرا، به هم مرتبط‌اند. این ایده که فراتر از فرضیات اجتماعی و در فضایی مبهم و پر از سیالیت و عدم تعین وجود دارد را می‌توان در ارائه هنرمندان از برهنگی و عشق مشاهده کرد؛ مانند زمانی که بدن دو همجنسگرا را در یک اثر هنری می‌بینیم که خواستار صمیمیتی فراتر از کلیشهٔ تماس جنسی صریح هستند.
در ادامه بخوانید تا ببینید چگونه این هشتهنرمند همجنسگرا در حال بازنویسی نحوهٔ درک ما از حس شهوت و رمز و راز عشق هستند.
Willy and Alan ,Doron Langberg, 2022
1- دورون لانگبرگ: ویلی و آلن، 2022
نقاشیهای دورون لانگبرگ، نقاش اسرائیلی الاصل، آن چیزی نیست که به نظر می‌رسد. در نگاه اول، نقاشیهای او ممکن است انتزاعی به نظر بیایند. با این حال، در نگاهی عمیق‌تر، می‌توان دید که فرمی قابل مشاهده به تصویر کشیده می‌شود. هنرمند با رنگ روغن بازی می‌کند تا بفهمد رنگ چگونه معنای برخی از تصاویر را شکل میدهد. استفاده لانگبرگ از رنگ‌های پررنگ، تخیلی، عجیب و غریب و دقیق است. لانگبرگ می‌خواهد جسورانه دربارهٔ عشق به همجنس در نقاشی‌هایش صحبت کند. ویلی و آلن، قطعه‌ای که در اوایل سال جاری در آرت بازل سوئیس به نمایش گذاشته شد، دو عاشق برهنه را در آرامشی پس از نزدیکی و در میان شعله‌های قرمز و نارنجی پر جنب و جوش به تصویر می‌کشد. Tm Davy, Sun and sand and wounds and love, 2021
2- تی ام دیوی: خورشید و شن و زخم و عشق، 2021
رویکرد هنری TM Davy شامل استفاده از رنگ‌هایی با بافت گرم برای انتقال احساسات عمیق است. در طول تابستان، دیوی در هوای آزاد کار می‌کند و صحنه‌هایی از آب و صحنه‌های آفتاب‌سوخته از زندگی‌اش در Fire Island را، که مکانی مقدس برای همجنسگرایان در نیویورک است، می‌سازد. با انجام این کار، او این سنت مربوط به قرن نوزدهم را آشکارا بازنویسی می‌کند که در زمينهٔ حقایق مربوط به همجنسگرایان است. او اغلب مردان برهنه و افراد همجنسگرا را نقاشی می‌کند که خود را در اقیانوس‌ها غوطه ور می‌کنند و آنها را با رمز و راز و احساسات آغشته می‌کند. نقاشیهای او که اغلب عاشقان همجنسگرا در سواحل را نشان میدهد، احساسات شدیدی را بیان می‌کنند و در عین حال طبیعت‌گرایانه باقی می‌مانند. “Wallflower,” Prince Jacon Osinachi, 2022
3- شاهزاده جاکون اوسیناچی، Wallflower، 2022
شاهزاده جاکون اوسیناچی که در آبا (Aba)، نیجریه بزرگ شد از محافظه‌کاری جامعهٔ نیجریه، انتظارات آن از مردانگی و تصورات آن از کسانی که قوانین نانوشته را زیر پا می‌گذارند، بسیار آگاه بود. این معیارها و ادراکات اجتماعی، پس‌زمينهٔ آثار خاطره‌انگیز او هستند که مردان زنانه، بیناجنسیتی، هویت‌های جنسیتی و تمایلات جنسی را به تصویر می‌کشند.اوسیناچی در درجهٔ اول یک هنرمند دیجیتال است که با فروش NFT هایی مانند قلعهٔ شنی موفق شده است مردی سیاهپوست را به تصویر بکشد که یک قلعه شنی را روی زانوهایش می‌سازد؛ در حالی که مرد دیگری که از ناحیهٔ کمر بریده شده، پشت سر ایستاده است. اوسیناچی در اثر هنری اخیر خود Wallflower که در Pride Month منتشر شده است، فردی با هویت جنسی سیال را به تصویر می‌کشد که لباس صورتی روشن با گل پوشیده است. سوژه شاد به نظر می‌رسد و سرخوشی‌ای را نشان میدهد که می‌تواند ناشی از استفاده از لباس، برای پذیرش هویت واقعی خود باشد. Hurts so good, Daniel Ortiz, 2021.
4- دنیل اورتیز: خیلی خوب است، 2021
آثار دنیل اورتیز، نقاش متولد بروکلین، در عین حال که احساسات را به عنوان نوعی خودشکوفایی در نظر می‌گیرند، منظور خود را واضح نشان نمی‌دهند؛ بلکه از به تصویر کشیدن رمز و راز لذت می‌برند. اورتیز موضوعاتش را که شامل: بدن‌های برهنه، تنش‌های جنسی، اغواگری مردانه و عاشقانه‌های پرشور است، با ظرافتی متفکرانه نقاشی می‌کند.“خیلی دردناک است”، اثر متأخر این نقاش، با تکنیک رنگ روغن روی چوب، معمایی و آشکارا جنسی است. ما می‌فهمیم که چرا مردِ نشئه شده، چشمانش بسته است و دهانش به گونه‌ای است که گویی ناله می‌کند؛ اما نمی‌توانیم معشوقش را پیدا کنیم. این نقاشی از لذت تلخ و شیرینی صحبت می‌کند و تفاوت‌‌های ظریف زیبایی جنسی را به تصویر می‌کشد. Chrysalis,” Hannah Roemer, 2020
5- هانا رومر: 2020, Chrysalis
هانا رومر (Hannah Roemer) نقاش آلمانی، آسیب‌پذیری جنسی را درک می‌کند. او سعی می‌کند جهانی بسازد که در آن از بیان تمایلات جنسی ملهم از شگفتی خود نترسند. او در نقاشی‌هایش، تصاویر مرتبط با پورنوگرافی را ارائه می‌کند؛ زنان در برابر زنان، خودارضایی زنان، برهنگی، و آن را از نگاه خیره شده بر مردان و سفیدپوست‌ها نجات میدهد. رومر با تکیه بر سبک‌های مرتبط با سوررئالیسم، در نقاشیهای اخیر خود تصاویری فریبنده خلق می‌کند، مانند “اگر تو نیستی”، که نشان میدهد مردی ترنس، سر زنی بدون بدن را نوازش می‌کند و موهای بلندش را روی زانوهایش کشیده است. “The Swell,” Naima Green, 2021
6- نعیما گرین، تورم؛ 2021
هنرمند مقیم نیویورک، نعیما گرین (Naima Green)، از موزه‌هایی مانند کهلانی و سولانژ نولز برای روی جلد مجلات عکس نمی‌گیرد و در عوض، نامزد و دوستانش را به تصویر می‌کشد و لحظات عجیب و غریب دوست‌داشتنی از تعطیلات گرفته تا روابط و موارد دیگر را به تصویر می‌کشد.در این اثر، The Swell، گرین از یک کشتی تفریحی، با زنان همجنسگرا با لباس شنا در جشن تولد یکی از دوستان عکس می‌گیرد. این ثبت یک لحظهٔ عالی برای بیان شادی و شوخی است. Love that contrast in this one, Nathanail Evan Linardis, 2022.
7- ناتانیل ایوان لیناردیس: Love that contrast in this one، 2022
ناتانیل ایوان لیناردیس (Nathanail Evan Linardis)، تراجنسیتی و اوتیست است. او در طی روند رشد خود، از نقاشی به عنوان ابزار اصلی برای بیان افکار و احساسات خود استفاده کرد. اکنون، با سال‌ها تجربه در ترجمهٔ شعرِ ذهن بر روی بوم، لیناردیس جزئیات عشق و صمیمیت همجنسگرایان را در آثارش به تصویر می‌کشد.لیناردیس به جای به تصویر کشیدن صمیمیت همجنسگرایان، تراجنسیتی‌ها و حتی دگرجنسگرایان، فیگورهای انتزاعی را نقاشی می‌کند؛ خطوط مواج آبی تیره با فرورفتگی‌های سفید شفاف که شبیه به ستاره‌هایی در یک کهکشان هستند. A wounded man, Boris Torres, 2022
8- بوریس تورس: یک مرد زخمی، 2022
بوریس تورس (Boris Torres) می‌خواهد پرتره‌های همجنسگرایانه بیشتری را در موزه‌ها و گالری‌های هنری به نمایش بگذارد. تورس، که اصالتی اکوادوری دارد و در ایالات متحده ساکن است، از منظری متقاطع، با تمرکز بر فرهنگ همجنسگرایی در آمریکای لاتین و ایالات متحده و برجسته کردن خانواده، عشق و هویتی همجنسگرایانه، نقاشی می‌کند.تورس در نقاشی اخیر خود به نام یک مرد زخمی، دو عاشق را تصویر می‌کند که در آغوش گرم یکدیگر، در اتاقی مملو از تاریکی دراز کشیده‌اند. در این صمیمیت مبهم، بدن آنها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کند. نویسنده و مترجم: ریحانه صمیمی
هنر هپنینگ
هنر حجم