مهم ترین نمایشگاه‌های هنری سال ۲۰۲۲ – قسمت پنجم

در 4 مقاله پیش به معرفی مهم ترین نمایشگاه های هنری سال 2022 پرداختیم و دراین مقاله 4 نمایشگاه مهم دیگر را نیز معرفی می کنیم.

A Movement in Every Direction: Legacies of the Great Migration  در موزه هنر می سی سی پی و موزه هنر بالتیمور

این نمایش که به طور مشترک توسط موزه هنر می سی سی پی و موزه هنر بالتیمور برگزار شد (و سال آینده به موزه بروکلین نیویورک خواهد رفت)،آثار 12 هنرمند سیاهپوست را در ارتباط با واقعه مهاجرت بزرگ نشان می دهد، که طی آن ساکنان سیاه پوست از جنوب، به سراسر کشور مهاجرت کردند. هنرمندان در این نمایشگاه این تغییر را به واسطه تعابیر مختلف اش بررسی می کنند.  برای مثال اثر مارک بردفورد با نام 500 (2022)، یکی از آثاری که برای این رویداد سفارش داده شده، شامل60 اثر نقاشی انتزاعی است، رابرت پرویت، با اثر  Song for Travelers (2022) _به بخش سوم و چهارم هیوستون- شهر زادگاهش، به وسیله پرتره هایی که افرادی را در لباس دوران های مختلف به تصویر می کشند، ادای احترام می کند، کری مای ویمز، پدربزرگش را به عنوان یک کشاورز و سازمان دهنده اتحادیه در آرکانزاس ترسیم می کند، آلیسون جان همیلتون، ارتباطات سیاه‌پوستان جنوبی را با مکان‌هایی که در آن زندگی می‌کنند بررسی کرده و جامیا ریچموند-ادواردز و تورکواز دایسون نیز از قطعات مجسمه‌سازی و رسانه‌های ترکیبی استفاده می کنند تا در مورد رابطه بین جامعه و محیط اطراف آن تامل نمایند.

Faith Ringgold: American People در موزه جدید نیویورک

نفوذ فیث رینگ گلد به قدری گسترده است که به راحتی می‌توان فراموش کرد که او هرگز در نیویورک، شهری که مدت‌ ها آن را خانه می‌نامیده، نمایشگاهی با محوریت مرور بر آثارش نداشته است. بنابراین، رفتن در موزه جدید نیویورک و دیدن آثار هنری پنج دهه که به وضوح از تجربیات زنان سیاه پوست، فراگیر شدن خشونت نژادپرستانه و ارزش کنش مستقیم صحبت می کند، واقعاً شگفت انگیز می نماید. آثار شناخته شده رینگ گلد – مانند اثری که کشتار ناشی از درگیری بین سیاهان و سفیدپوستان را به تصویر می‌کشد- که اخیراً به طور مشخص در موزه MoMA نمایش داده شده است.  در این نمایش به کیوریتوری ماسیمیلیانو جیونی، گری کریون مورایاری و مادلین ویزبورگ به نمایش درآمد. با این حال، آنچه برجسته بود، بخش‌های کمتر دیده شده از آثار رینگ‌گلد، مانند مجموعه « Slave Rape » او در دهه 70 بود، که در آن، او تصاویری برانگیزاننده از زنان سیاه‌پوست ارائه می‌دهد که در برابر همه تلاش ها برای سرکوب شدن توسط سوء استفاده گران، مقاومت می کنند. 

مطالعه قسمت چهارم

 

Luiz Zerbini: The Same Story Is Never the Same در موزه هنر سائوپائولو

مجموعه «Histórias» موزه هنر سائوپائولو، که بر پیکربندی مجدد جنبه‌های کمتر مطالعه‌شده تاریخ هنر اختصاص دارد، امسال بر  برزیل متمرکز بود و این سؤال جالب را مطرح کرد که: چگونه یکی از نهادهای برتر این کشور می‌تواند روایت و پتانسیل های این کشور را به بهترین شکل نشان دهد؟ نمایش انفرادی لوئیز زربینی در MASP،با نام The Story Is Never the Same یکی از این پاسخ ها بود. نقاشی‌ها در این نمایش، لحظات مختلفی از تاریخ برزیل را تجسم می‌کنند که تا کنون مستند نشده‌، یا فقط از دیدگاه قدرت روایت شده‌اند. زربینی نشان داد که چگونه منابع فراوان برزیل، به طور مداوم خشونتی تراژیک را به سمت خود  جذب می کند، مانند اثر «قتل عام هاکسیمو» (2020)، که کشتار مردم هاکسیمو توسط معدنچیان غیرقانونی طلا را به تصویر می‌کشد، یا «Paisagem inútil» (منظره بی‌مصرف) 2020، که گیاهانی را نشان می‌دهد که بردگان برای مراقبت از آنها گمارده شده اند و ارواح آنها در پس زمینه شناور هستند.  نقاشی‌ها بر روی ستون‌ها نصب شده اند تا مخاطبان بتوانند پشت آثار را ببینند و همچنین زربینی بتواند مواد اولیه و مطالعاتی را که بر روی هر قطعات انجام داده است، به نمایش بگذارد. همچنین آثار چاپی و مجسمه‌های عجیب او که هر دو  گروه با استفاده از تکه‌های پوشش گیاهی که از کناره های ملک خود جمع‌آوری کرده بود، ساخته شده بودند به مخاطبان این حس را می‌داد که در منظره‌ای جنگلی قرار دارند. این نمایشگاه یادبودی برای تمام گنجینه های این کشور و سرنوشت وحشتناکی که اغلب برای آن ها اتفاق می افتد، بود. 

Igshaan Adams: Desire Lines در موسسه هنر شیکاگو، نیویورک

در بررسی آثار مربوط به اواسط دوران حرفه ای هنرمند آفریقای جنوبی، ایگشان آدامز، پیوندهای بین فرد و جامعه و همچنین نفس و روح، در نمایشگاهی با عنوان Desire Lines جلوه های خیره کننده ای را از خود به نمایش می گذارند.  در حالیکه بعضی از هنرمندان از جامعه خود الهام می‌گیرند، اما آدامز همواره الهام بخش جامعه خود برای درک هنرش بوده است: 20 تابلو فرش، تاپستری های پیچیده و چیدمان های پارچه ای که با اشیایی از کیپ‌تاون زادگاهش _ صدف‌ها، طناب، سیم، شیشه و مهره‌ها_ و با کمک دوستان و خانواده اش بافته شده است. همچنین بافته‌های ضخیم فلز، طناب و آویزها از سقف آویزان بودند و مسیرهای متنوعی از شیشه، طلا و چوب نیز راه‌های مختلفی را به بازدیدکنندگان در نمایشگاه نشان می دادند. آدامز می‌گوید ما ناخودآگاه مسیر زندگی خود را در جستجوی میانبری برای گرفتن پاداش های آن عوض می کنیم، اما تنها با کم کردن سرعتمان و نگاه کردن به اطراف است که می‌توانیم تا انتها دوام بیاوریم. ادامه دارد…