چرچیل، که عزم آتشین و گستاخی تند و تیزش باعث شد بسیاری او را به عنوان یک فرد الهام‌بخش، معتبر (حتی با کمی نقص) و یک رهبر بپذیرند، هرگز قصد تبدیل شدن به یک هنرمند برجسته را نداشت. او نقاشی را تنها زمانی شروع کرد که در سال ۱۹۱۵، در سن ۴۰ سالگی در طول جنگ جهانی اول از مقام نمایندهٔ دولت در نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا استعفا داد. او بعداً نوشت: «نقاشی در سخت‌ترین زمان به کمک من آمد».
اما پشتکار، که در موقعیت‌های دیگر به خوبی به چرچیل کمک کرد، او را به یک نقاش قابل اعتماد و خلاق با قلم‌مو تبدیل کرد که بیش از ۵۰۰ اثر خلق کرد. آثار او امروزه بیشتر به خاطر ویژگی روایت‌گری‌شان قدردانی می‌شوند تا زیبایی‌شناسی‌شان؛ اما با این وجود آن‌ها ماهرانه و اغلب رنگارنگ هستند. به گفته برخی از فروشندگان، خانه‌های حراج و مورخان هنر، آثار چرچیل تداعی‌هایی است از دنیایی که او شاهد آن بود. امروزه ما شاهد افزایش علاقهٔ مخاطبین نسبت به آثار او و البته افزایش قیمت آن‌ها نیز هستیم.
وینستون چرچیل در مورد آثار خود می‌نویسد: «نمی‌توانم وانمود کنم که نسبت به رنگ‌ها منصفانه نگاه می‌کنم. من با رنگ‌های درخشان خوشحال می‌شوم و برای قهوه‌ای‌های بیچاره واقعاً متاسفم. وقتی به بهشت رسیدم، قصد من این است که بخش قابل توجهی از میلیون سال اولی را که در آنجا هستم، صرف نقاشی کنم و به انتهای نقاشی برسم.»
نگاهی به آثار چرچیل
بیشتر نقاشی‌های چرچیل مناظر یا طبیعت بی‌جان هستند؛ از جمله گل رز، لاله، ماگنولیا، نیلوفر، گل ارکیده و نرگس، میوه‌ها و بطری‌های شراب. یک اثر طبیعت بی‌جان او که شامل بطری‌های ویسکی و براندی بود در سال ۲۰۲۰ به قیمت ۱.۳ میلیون دلار فروخته شد. او همچنین پرتره‌هایی، عمدتاً از خانواده خود، می‌کشید؛ اما تصویر کردن مناظر را ترجیح می‌داد. او یک بار گفت: «یک درخت شکایت نمی‌کند که من عدالت را رعایت نکرده‌ام».
پل رافرتی، هنرمند و نویسنده کتاب «وینستون چرچیل: نقاشی‌هایی در ریویرای فرانسه» در مصاحبه‌ای گفت که بیش از ۱۳۰ نقاشی چرچیل در آنجا خلق شده‌است؛ اما او همچنین صحنه‌هایی را در مصر، ایتالیا و یونان نقاشی کرد، آبدره‌های اسکاندیناوی و کانال‌های روتردام را به تصویر کشید و به عنوان سوژه برای آثار دیگر خود به مناظر کلیساها و خرابه‌ها روی آورد.
وینستون چرچیل ابتدا با آبرنگ نقاشی را شروع کرد و در یک تعطیلات آخر هفته در مزرعه‌ای در ساری با همسرش کلمنتاین شروع به کار کرد. او پس از تماشای طرح شوهر خواهرش گوندولین با آبرنگ، موادی را قرض گرفت و شروع به نقاشی کرد. او بعداً به رنگ روغن روی آورد و در نقاشی‌های دیگرش نیز آن را ترجیح داد. دیوید کانادین، استاد تاریخ دانشگاه پرینستون، در کتابی با عنوان «چرچیل: سیاستمدار به عنوان هنرمند» به آثار چرچیل اشاره کرد و گفت «نقاشی یک استراتژی موفق بود که چرچیل برای جلوگیری از افسردگی از آن استفاده کرد».
همچنین آلن پاکوود، مدیر مرکز آرشیو چرچیل، اشار کرد که تعداد آثاری که چرچیل خلق کرده، تقریبی است. او گفت: «چرچیل در حین پیشرفت خود، کاتالوگی تهیه نکرد و این احتمال وجود دارد که نقاشی‌های بیشتری وجود داشته باشد».
A statesman for whom painting became a refuge, Winston Churchill created hundreds of works, some of which have sold at elevated prices in recent years
مقاله‌ای در مورد وینستون چرچیل، دولتمردی که نقاشی پناهگاه او شد. او صدها اثر خلق کرد که برخی از آن‌ها در سال‌های اخیر با قیمت‌های بالا فروخته شده‌اند.
آثار جنجال‌برانگیز چرچیل
سه اثر هنری چرچیل، ماه گذشته در حراجی با قیمتی بین ۳۷۶۰۰۰ تا ۶۳۰۰۰۰ دلار فروخته شد. دو نقاشی«طبیعت بی‌جان، نقره در چارت‌ول» “Still Life, Silver at Chartwell” و «کانال در متل سنت جورج» “The Canal at St Georges Motel” که چرچیل به آنتونی ادن که در سال ۱۹۵۵ به عنوان نخست‌وزیر بریتانیا جانشین او شد، بخشید نیز جزو این آثار بودند که توسط وارثان ادن در کریستی لندن فروخته شدند. سال گذشته، زمانی که اثر «برج مسجد کتوبیا» “Tower of the Koutoubia Mosque” که نمایی از مراکش را به تصویر می‌کشد، در حراج کریستی لندن به قیمت ۱۱.۵ میلیون دلار به یک کلکسیونر بلژیکی فروخته شد، رکورد جدیدی در حراج اثری از چرچیل به ثبت رسید. این کلکسیونر همچنین دو اثر دیگر از چرچیل را در همان حراجی خریداری کرد: «صحنه‌ای در مراکش» “Scene at Marrakesh”به قیمت ۲.۶ میلیون دلار و «حیاط کلیسای سنت پل»“St. Paul’s Churchyard” به مبلغ ۱.۵ میلیون دلار.
به گفته بیل راو، فروشنده آثار هنری و عتیقه جات نیواورلئان، اثر «برج مسجد کتوبیا» متعلق به آنجلینا جولی، بازیگر و فیلمساز آمریکایی بوده که آن را از همسرش برد پیت ،قبل از جدایی‌شان، هدیه گرفت. او گفت که آثار زیادی از چرچیل، از جمله آن اثر را به پیت فروخته است. قیمت بالای قبلی برای تابلویی از چرچیل در حراج، ۲.۷ میلیون دلاری بود که در سال ۲۰۱۴ برای«استخر ماهی قرمز در چارت‌ول» “The Goldfish Pool at Chartwell” پرداخت شد و در املاک سابق چرچیل در جنوب شرقی انگلستان قرار داشت.
چرچیل تابلوی مسجد کتوبیا را که گمان می‌رود تنها نقاشی او در طول جنگ جهانی دوم باشد، به رئیس جمهور فرانکلین دی. روزولت هدیه داد. او آن را پس از کنفرانس کازابلانکا خلق کرد، جایی که سیاستمداران بزرگ انگلستان تصمیم گرفتند بی قید و شرط تسلیم قدرت دول محور شوند. پس از ملاقات، چرچیل و روزولت با هم غروب خورشید را بر فراز مراکش و کوه‌های اطلس تماشا کردند و چرچیل بعداً این صحنه را نقاشی کرد.
البته قابل ذکر است که اشخاص مهم بسیاری از چرچیل آثاری را هدیه گرفتند؛ برای مثال: روسای جمهور آیزنهاور و ترومن، ملکه الیزابت دوم، ژنرال جورج اس مارشال، دیوید لوید جورج، فیلد مارشال برنارد مونتگومری، کلر بوته لوس، ویوین لی و لارنس اولیویه. به هر حال اغلب مردم دنیا وینستون چرچیل را به عنوان سیاستمدار بزرگ انگلیسی می‌شناسند؛ اما اگر اهل هنر باشید، او را به نام نقاشی جالب با آثار جذاب نیز خواهید شناخت.
