نمایشگاهی به تازگی در گالری ایده با عنوان کاروانال، اثر نسیم حسن‌بخشان، برگزار شده‌است؛ موضوع کلی این نمایشگاه حول محور سردرگمی در کارناوالی می‌چرخد.

در نگاه اول تضادی بزرگ، ذهن بیننده را به خود جلب می‌کند. کارناوال معمولا فضایی شاد و سرگرم‌کننده دارد؛ پس چرا در این کارناوال المانی از شادی و فراغت دیده نمی‌شود! در واقع از این تضاد می‌توان این طور برداشت که با وجود چهره‌های غم زده و رنگ‌های سرد موجود در آثار، زنان به دنبال یافتن این شادی و فراغت به وهم خود رجوع می‌کنند، در هر نقاشی اشیایی نمادین روی سر زنان وجود دارد؛ یعنی جایی که می‌توانند با آن بدون هیچ محدودیتی آزاد و رها باشند، به خیال‌پردازی روی می‌آورند؛ حال یکی با کشتی در ذهن خود به دوردست‌ها سفر می‌کند، دیگری تنها در ذهن خود می‌تواند جاه‌طلب باشد و غیره.

فضای سوررئالیسی آثار حاکی از غیرواقعی بودن و وهم انگیز بودن ‌ذهن هنرمند برای ترسیم آثار است. این آشفتگی انتخاب بین وهم و واقعیت به خوبی در آثار نمایان شده‌ است. از ویژگی‌های مهم آثار فراواقع‌گرایی یا سوررئالیسم، رهایی از اسارت است؛ حال اگر به آثار این مجموعه نیز نگاهی اجمالی بیندازیم، متوجه این موضوع خواهیم بود که هر کدام از این زنان، با توجه به اشیاء روی سرشان، به نوعی دنبال رهایی و آزادی هستند.