استیتمنت:

گفتا من آن ترنجم

مظهر آفرینش است، مادر زمین و ریشه حیات و زندگی است، نام او زن است. زنی که از عمق تاریخ برخواسته‌است؛ از شرق تا رنسانس غربی؛ در جستجوی خویشتن خویش با رنج زیسته‌ و آمده‌ تا در تار و پود این فرش‌ها زندگی آغاز کند زیرا فرش، هنر تحمل رنج است و زنان خردمند و ساختار شکن، رهایی و رشد را در کیمیاگری دردهای خویش یافته‌اند.
هر فرش زندگی را روایت می‌کند
و هر هنرمند نقاشی که ذاتا در کار خلق ست از تمام عناصر کمک می‌گیرد تا روایت کند؛ قطعات فرش، رنگ و قلم مو، نسبت به هم مقاومتی سخت داشتند و من، زن، هنرمند بودم که این دو را به آشتی کشاندم و آفرینشی جدید را رقم زدم.