استیتمنت:

از میان مکتوبات دلنشین بزرگان وطنم، تعریفی از بنیادی‌ترین عناصر هستی یعنی آب، باد، خاک و آتش را دیدم و برگزیدم تا با استافده از خواص مفهومی و بصریشان، آن‌ها را با صافی وجودی‌ام درهم آمیزم و آن‌چه را که حس درون می‌بینم با رنگ و فرم به تصویر کشم.

عناصری که خاصیت آن‌ها نتیجه‌ای است که تعالی آن را اراده کرده است. این‌ها هرچند نسبت به من و تو جان ندارند ولی نسبت به حضرت حق زنده‌اند.

               باد و خاک و آب و آتش بنده‌اند         با من و تو مرده با حق زنده‌اند

                                                                                                      (مثنوی معنوی)

سردی رنگ‌ها گاهی جاری و روان چون آب در فصل زمستان‌اند و گاهی سخت و ساکت چون خاک سرد پاییزی روی سطح می‌نشینند. رنگ‌ها با محدوده‌های خاص خود کنار رنگ‌های گرم به کمال می‌رسند. رنگ‌های گرمی که چون تابستان و آتش خشک‌اند و می‌سوزانند و زمانی که به روشن‌ترین یا تاریک‌ترین حد خود می‌رسنند، عمل حرکت‌اند و درخشش…

 چون ز حکمت نه فلک جنبان شد از امر اله           این طبایع زان سبب افتاده و برپا بود

    آتشست و یاد و آب و خاک ای یار عزیز           فعلشان صفری و خون بلغم و سودا بود 

    طبع آتش گرم و خشک و باد آمد گرم‌ تر          همچو صفرا داند و خون هرکه او دانا بود

       آب سرد و تر بود مانند بلغم بی‌ خلاف          خاک سرد و خشک و سودا همچو او اینجا بود                                                                                            

                                                                                               (شاه نعمت اله ولی)