آنچه در اثر پیش رو نمایان است، تابلوی پیچیده شده در لابه‌لای کاغذ و روزنامه‌های چسب کاری شده‌ای  که به همراه طناب بسته‌بندی‌شده است و تک ماسک آبی‌رنگی که به پشت این طناب گیرکرده و می‌تواند تنهایی، انزوا، ناامیدی و تجربه‌های تلخ و آشنای این روزگار اخیر را به ما یادآور شود. روزگاری که با حضور مهمانی ناخوانده به نام کرونا باعث شد بسیاری از سنت‌هایمان را همانند تابلوی قدیمی روزنامه پیچ کرده و کنار بگذاریم.

تصویر گل و مرغی که فقط بخش کوچک آن از پس کاغذ پاره شده‌ای نمایان است را می‌توان بیانگر سنت‌هایی همچون آغوش گرفتن‌ها، بوسه‌ها، و حتی دست دادن‌های خشک‌وخالی دانست که با حضور کرونا مجبور شدیم آن‌ها را کنار بگذاریم. هنرمند تصویر سنتی گل مرغ را در لابه‌لای روزنامه گذاشته که تصویر چاپ‌شده ماسک و کرونای تایپ‌شده که زیر یک چسب پنهان‌شده است در آن روزنامه به چشم می‌خورد.

عناصر به‌کار رفته در این اثر رابطه تأثیرپذیری نسبت به یکدیگر دارند و نمایان شدن بخشی از تصویر پنهان‌شده زیر کاغذ به‌عنوان یادآور شدن چیزی که پنهان‌شده  بسیار جالب بوده است.

آنچه در آثار عبدی اسبقی می‌توان دید، همانند اثر پیش رو، تصاویر خیال‌انگیز و وهم‌آلودی در فضایی سورئالیستی مابین خیال و واقعیت است. مشغولیات ذهنی به تصویر کشیده شده‌ای از روزمرگی‌ها که اغلب نوعی شاعرانگی به همراه دارند. اسبقی از تناژ رنگی متنوعی استفاده می‌کند و در تمام این سال‌ها سعی در حفظ سبک خود داشته است، او به جزئیات توجه بسیاری دارد و در اکثر کارهای خود همیشه نمادی از نوعی پوشش، گاه با کاغذ و روزنامه و گاه با پارچه یا چیز دیگری به‌کار برده است؛ به‌گونه‌ای که انگار رمز و رازی در پشت این پوشش‌ها وجود دارد.