این گالری در حال برنامه ریزی برای ایجاد یک مکان بزرگ و چند ظرفیتی است که در بهار 2023 در لندن افتتاح شده و به سایر فضاها در پاریس، نیویورک و لس آنجلس اضافه شود.
اعضای Carpenters Workshop Gallery:
Carbonell، Vincenzo De Cotiis, Ingrid Donat, Loïc Le Gaillard, Julien Lombrail Christopher Le Brun.
تابحال بسیاری در مورد نحوه ادامه روند گالری مکعب سفید نظراتی داده اند. همچنین به طور فزاینده ای، موسسات و گالری های تجاری ترجیح می دهند آثار را در محیط هایی با خصوصیات مکانی بیشتر نمایش دهند. به عنوان مثال، در حال حاضر در موزه یهودیان، نمایشگاه نیویورک: 1962- 1964 با کاغذ دیواری های سبک قدیم و دیوار های تکی با تزیینات گل و بته دار و رنگ های جسورانه پوشانده شده که بخشی از آن توسط یکی از بزرگترین حامیان گالری مکعب سفید، معمار آنابل سلدورف طراحی شده است. سلدورف می‌گوید: «زمینه گسترده‌تر شده است و چیزهای بیشتری از نظر طراحی دکوراتیو برای دیدن وجود دارد.»این یک ایده بنیادی برای گالری Carpenters Workshop است که طراحی در حال رشدی نیز دارد. همچنین برنامه ریزی بلندپروازانه و طراحی داخلی-دکور- چشم نوازاش نیز آن را به خط مقدم این صنعت سوق داده است. لوییس لی گیلارد یکی از بنیانگذاران این گالری می گوید: «یک جعبه بزرگ سفید که فقط آثار هنری درون خود دارد؟ و هیچ تعاملی با مشتریان و جامعه ندارد.» «امروزه، این امر دیگر مفهومی ندارد.»تنها چند ماه پس از شروع به کار فضای افتتاحیه این گالری در لندن در سال 2006، لو گیلارد و شریکش جولین لومبریل تصمیم گرفتند
تا از هنرهای زیبا به هنرهای کاربردی تغییر مسیر دهند. وارجا کینگزلی، رئیس سابق بازاریابی گالری، می‌گوید: «چیزی وجود دارد که برای مجسمه‌سازی کاربردی قابل دسترس‌تر است.»« همه به آن واکنش نشان می دهند.»Pensive Earrings by Cindy Sherman همچنین این گالری از زمان آغاز به کار خود، مجموعه‌ای از هنرمندان، طراحان و آثار به جا مانده از آنها را به فهرست خود اضافه کرده است، از جمله وندل کستل، زاها حدید، آتلیه ون لیش‌آوت، ریک اونز و ناچو کاربونل. مشتریان برجسته این گالری نیز شامل برد پیت، رومن آبروموویچ، تام فورد و پیتر مارینو هستند. امروزه، این گالری در بیشتر نمایشگاه‌های هنری و طراحی مهم، از جمله رویدادهای دوسالانه ونیز و نمایشگاه‌هایی از جمله طراحی میامی، آرماری شو و Tefaf حضور ثابتی دارد. در اوایل این ماه نیز دو غرفه در PAD لندن داشت که یکی از آنها کاملاً به حوزه جواهرات اختصاص یافته بود.
این گالری اکنون با مراکزی در پاریس (از جمله یک مرکز تحقیقاتی عظیم در نزدیکی فرودگاه روسی)، نیویورک، لس‌آنجلس و در بهار آینده نیز، با فضای وسیعی در Ladbroke Hall لندن، از همه رقبای خود در بخش هنر و طراحی پیشی گرفته و در عمل به یک مگا گالری تبدیل شده است. سرمایه‌گذاری از طرف شرکت سهام خصوصی فرانسوی Montefiore در سال 2020 نیز- به ارزش چندین میلیون دلار – نه تنها توسعه را امکان‌پذیرتر کرده، بلکه منعکس‌کننده رای اعتماد قابل توجهی از یک سرمایه‌گذار بزرگ نیز بوده است.
مکان جدید در ناتینگ هیل نیز، 43000 فوت مربع به فضای بین المللی گالری اضافه خواهد کرد. گروهی چشمگیر از ذهن‌های خلاق به رهبری معمار بریتانیایی- غنایی دیوید آجایه برای تبدیل این فضا کار می‌کنند. بازدیدکنندگانی که توسط برنامه های هنری جذب می‌گردند همچنین وسوسه می‌شوند تا برای پیشنهادات بی‌شماری دیگری نیز در این مکان بمانند؛ از جمله رستوران جدیدی که توسط وینچنزو کوتیس و چیدمان هنری پاپ-آپ میشل لمی طراحی شده است، سالن بار و استودیوی ضبط لامیلند. امکانات دیگر نیز عبارتند از: گالری زیرزمینی، انبار شراب، باغی به مساحت 12500 فوت مربع، فضاهای اجرا، برگزاری رویداد، کارگاه‌ها و کلوپ شام. Ladbroke Hall لومبریل و گیلارد با پروژه Ladbroke Hall خود از چارچوب سنتی یک گالری فراتر می روند و این مجموعه را به بازتاب معمارانه درخوری از رویکرد شان به بازار هنر و طراحی تبدیل می کنند. گیلارد می‌گوید: «ما موفق شده‌ایم به تمام سطوح مختلف از مجموعه‌داران نفوذ کنیم، زیرا طراحی بسیار مردمی تر و درک آن نیز آسان‌تر است.
اما گسترش سریع معمولاً با پیامدهایی نیز همراه است. پشت ظاهر جذاب این مجموعه، گفته شده است که کار در Carpenters بدون چالش نیز نیست. یکی از کارمندان سابق، روزهای اولیه گالری را با «غرب وحشی» مقایسه کرد، و افزود که اساساً تا همین اواخر هیچ پشت صحنه سازمانی و بخش منابع انسانی وجود نداشته، که احتمالاً در خروج بسیاری از کارکنان اولیه نقش داشته است. او همچنین افزود: «بعضی که از ابتدا آنجا بوده‌اند در برابر تغییر مقاومت می‌کنند، در حالی که برای دیگران، این امر ضروری است.»
در حالی که گالری های بزرگ با مشکلات روزافزون غریبه نیستند، سؤالات عمده ای برای Carpenters پیش می آید: آیا حاشیه سود نسبتاً ناچیز برای اشیاء طراحی شده (بیشتر آنها در تعداد زیادی تولید می شوند، برخلاف نقاشی ها و مجسمه های تک نسخه) می تواند از توسعه جاه طلبانه شرکت حمایت کند؟ آیا کلکسیونرها اشیاء طراحی شده کاربردی را به عنوان سرمایه گذاری های پایدار، در مقایسه با آثار هنری مشهور و گران قیمت می بینند؟ و اگر چنین است، چه دلالت عملی برای کلکسیونرها در تمایز دادن بین اشیاء هنری زیبا و طراحی شده وجود دارد. دنی اونیل، وکیل هنری مستقر در نیویورک، می گوید: «مشکلی که می تواند در این زمینه، آنهم در مورد چنین اشیاء طراحی شده به عنوان اثر هنری ایجاد شود، این است که معمولاً در تعداد بالاتری نسبت به آثار هنری منحصر به فرد تولید می شوند. «تا حدی که، چیزی که یک اثر هنری را «قابل توجه» و در نتیجه معاف از مالیات در شرایط خاص می‌کند، نادر بودن خود اثر و ناتوانی ذاتی در بازتولید آن است.»با این حال، گیلارد نسبت به بسیاری از جنبه های مثبت برنامه و گسترش گالری خوش بین است. او می‌گوید: «گالری یک چشم‌انداز دارد و ترجمه آن حتی از خود هنر نیز مهم‌تر است.» وی می افزاید:« علاوه بر این، بخش کلیدی یک برنامه کسب و کار بلندمدت، تداوم داشتن در ساختن آن سیستم است که بسیار فراتر از اشیایی است که نشان می دهد.»تمام
دنی اونیل، وکیل هنری مستقر در نیویورک، می گوید: «مشکلی که می تواند در این زمینه، آنهم در مورد چنین اشیاء طراحی شده به عنوان اثر هنری ایجاد شود، این است که معمولاً در تعداد بالاتری نسبت به آثار هنری منحصر به فرد تولید می شوند. «تا حدی که، چیزی که یک اثر هنری را «قابل توجه» و در نتیجه معاف از مالیات در شرایط خاص می‌کند، نادر بودن خود اثر و ناتوانی ذاتی در بازتولید آن است.»با این حال، گیلارد نسبت به بسیاری از جنبه های مثبت برنامه و گسترش گالری خوش بین است. او می‌گوید: «گالری یک چشم‌انداز دارد و ترجمه آن حتی از خود هنر نیز مهم‌تر است.» وی می افزاید:« علاوه بر این، بخش کلیدی یک برنامه کسب و کار بلندمدت، تداوم داشتن در ساختن آن سیستم است که بسیار فراتر از اشیایی است که نشان می دهد.»تمام
دوسالانه هنر بانکوک در جستجوی نظمی جدید
چرچیل و نقاشی