آغاز پنجاه و نهمین دوسالانه ونیز 2022 در آرسنال و جیاردینی
امتیاز دهید

  پنجاه و نهمین دوسالانه ونیز، از امروز پیش نمایش خود را آغاز کرد و پس از طی سه روز آینده، نمایش اصلی‌اش را تا آذرماه امسال ادامه خواهد داشت. همزمان با این رویداد، آرت فر لندن نیز افتتاح شد و تا ۴ اردیبهشت ماه برپا خواهد بود. ایران برخلاف دوره قبلی -که با حضور سه هنرمند در آن شرکت کرده بود- این بار اما در این بینال حضور ندارد. در بخش اصلی این نمایشگاه که با نام “عصاره رویاها” نامگذاری شده و اصلی ترین بخش دوسالانه ونیز به شمار می‌آید، به مفهوم ارتباط بین بدن، استعاره، زمین و فناوری پرداخته می‌شود. در متن بینال نیز، سیسیلیا آلِمانی -مدیر هنری– سوالاتی از این دست را مطرح می‌کند: چگونه تعریف انسان تغییر...

دوسالانه ونیز

فهرست مطالب

 

پنجاه و نهمین دوسالانه ونیز، از امروز پیش نمایش خود را آغاز کرد و پس از طی سه روز آینده، نمایش اصلی‌اش را تا آذرماه امسال ادامه خواهد داشت. همزمان با این رویداد، آرت فر لندن نیز افتتاح شد و تا ۴ اردیبهشت ماه برپا خواهد بود. ایران برخلاف دوره قبلی -که با حضور سه هنرمند در آن شرکت کرده بود- این بار اما در این بینال حضور ندارد.

در بخش اصلی این نمایشگاه که با نام “عصاره رویاها” نامگذاری شده و اصلی ترین بخش دوسالانه ونیز به شمار می‌آید، به مفهوم ارتباط بین بدن، استعاره، زمین و فناوری پرداخته می‌شود. در متن بینال نیز، سیسیلیا آلِمانی -مدیر هنری– سوالاتی از این دست را مطرح می‌کند: چگونه تعریف انسان تغییر می‌کند؟ چه چیز زندگی را بنیان می‌دهد و  چه چیزی باعث تفاوت مابین گیاه، حیوان، انسان و غیر انسان می‌شود؟ پرسش‌هایی که به نظر می‌رسد بحران کووید ۱۹ در شکل‌گیری آن‌ها بی تاثیر نبوده است.

 

دو سالانه ونیز

 

همچنین در این دوره حضور هنرمندان زن در این رویداد بیشتر به چشم می‌خورد و بخش اکثریت هنرمندان شرکت کننده را تشکیل می‌دهد که در بین آن‌ها هنرمندانی مانند باربارا کروگر، نن گلدین و… نیز دیده می‌شوند.

از میان هنرمندان و موضوعات ارائه شده در روز نخست و همین طور رویداد اصلی بینال، می‌توان به آثاری مانند؛ مجسمه برنزی عظیم “سیمون لی” با نام “brick house” که در مسیر ورودی نمایشگاه مستقر شده است -قسمتی از یک مجموعه که بدنی زنانه و سیاه پوست را نشان می دهد-، ۵ مجسمه عظیم از ظروف کوزه مانند گلی از هنرمند آرژانتینی با نام گابریل چایلی -که هر یک از آن‌ها استعاره از اعضای خانواده هستند- و مجسمه چوبی و گیاهان پوشاننده آن برای هنرمند رزانا پائولینو اشاره کرد. می‌توان گفت هر سه این مجسمه‌ها به نوعی بر مفهوم ارتباط بدن با زمین می‌پردازند.

در حوزه ارتباط بدن و استعاره نیز هنرمندانی مانند هانا الوی که با چیدمان خود بر ارتباط بدن و اشیا تاکید دارد، الی چری با موضوع وندالیسم و اما تالبوت با مضمون استعاره بدن زنانه شرکت نموده‌اند. همچنین در مدیوم فیلم سازی افرادی مانند اکوسا ادومو اوسو با روایت خیالی در مورد یک شخصیت نیمه انسان-عنکبوت در این حوزه دیده می‌شود؛ هنرمندانی نیز مانند مایا درن با داستانی سوررئالیستی و یا فیلم یک هنرمند تجربی درباره تجربه معنوی-روحی یک ترنس به این مفهوم پرداخته‌اند.

در حوزه فناوری نیز آثاری با استفاده از مدیوم‌های جدید که شامل کاربرد تکنولوژی‌های به روز می‌شوند حضور دارند.

 

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *