دیدیه ویلیام: Nou Kite Tout Sa Dèyè موزه هنرهای معاصر، میامی شمالی 2 نوامبر 2022 تا 16 آوریل 2023
با نگاهی دقیقتر به بدنهای پوشیده شده دیدیه ویلیام، نقاش اهل هائیتی، مشخص می شود که فرمهای تیره آنها از شبکهای متراکم از چشمهای ناظری تشکیل شدهاند که پرسش هایی را در مورد هویت آنها بوجود می آورند. پیکره های بیشکل آنها اغلب روایتهای زندگینامهای و اساطیری را دربرگرفته اند که از تاریخ آفریقایی-کارائیبی الهام گرفته شده است. چنین تأثیراتی در خاطرات هنرمند، -که در شمال میامی بزرگ شده است- خود را در ترکیبش با فیگورهای اثر «استخر موزاییک، میامی (2021)» نشان می دهد، جایی که بدن های نیمه انتزاعی در آب های فیروزه ای حیاط پشتی آب تنی می کنند.We’ve Left That All Behind بزرگترین نمایش مرور آثار این هنرمند تاکنون بوده است که «فضاهای روانشناختی» جوامع دیاسپورای میامی را در بیش از ۴۰ اثر نقاشی، چاپ، طراحی و اولین مجسمهای که از ستونهای مذهبی درآیینهای عبادی هائیتی الهام گرفته شده است، به تصویر میکشد.پائولا ویلسون: Be Wild. Bewilder 27 نوامبر 2022–21 ژانویه 2023
پائولا ویلسون، هنرمند ساکن نیومکزیکو، بهخاطر آثار بازنگرانه تاریخی اش که با پیچیدگیهای هویت معاصر سروکار دارد، شهره است، و اغلب خود یا نمادهای زنانه شناخته شده را در بستری از مناظر قدیمی و آثاری از تاریخ هنر در کارهایش وارد میکند.
نمایشگاه کنونی ویلسون، با آثاری از قطعات جمع آوری شده از نقاشیها، بازنمایی های کوچکتر از اشیاء واقعی و دورریزهای روزمره تشکیل شده؛ بدین گونه به دور ریختنی ها اهمیت تازه ای دادهاست و نیز طرز تفکری را در مورد تکه خورده ها و بازآفرینی دوباره شان گسترش میدهد.در نقاشی میکس مدیای Agora (2022)، دستهای از پیکره ها با پوشیدن لباسهای سنتی متفاوت که از تکههای چاپهای قدیمی هنرمند بر روی پارچه ساخته شده، به نظر میرسد روی تپهها جمع شده اند، در حالی که تضاد بصری اثر نشاندهنده تعداد زیاد زاویه دید های هم زمان است.میشل ماژروس: Progressive Aesthetics موسسه هنرهای معاصر، میامی 28 نوامبر 2022 – 12 مارس 2023
در مواجهه با انتشار انبوه تصویر در دهه 1990، تفکرات هوشیارانه میشل ماژروس در مورد فرهنگ عامه و سنت مدرنیستی، منعکس کننده هجوم زیبایی شناسی معاصری بود که توسط جامعه مصرفی حمایت می شد. اولین نمایش موزهای این هنرمند در ایالات متحده، آثاری که در طول زندگی کوتاه اما پربار او ساخته شده است، را برجسته میکند.در میان آنها، شش اثر چاپی از همکاریهای اندی وارهول و ژان میشل باسکیات (1984-1985) وجود دارد که هنرمند آنها را دوباره از نو ساخته و به عنوان انعکاسی از پیشرفت فرهنگی، استادی، اصالت و نبوغ، خود را در تولید مشترک آن دخیل کرده است.ماژروس پس از بازدیدهای فراوان خود از ایالات متحده به مصرف گرایی آمریکایی علاقه مند شد. با توجه به ماهیت همیشه در حال تغییر فرهنگ و سلیقه افراد، اثر WHAT LOOKS GOOD TODAY MAY NOT LOOK GOOD TOMORROW (2000)آنچه امروز خوب به نظر می رسد ممکن است فردا خوب به نظر نرسد (2000)، تأثیرات هنرمند را فراتر از هنرهای زیبا، از طراحی گرافیک گرفته تا تبلیغات و کمیک منعکس می کند، با متنی که به صورت کلی و در قطعات درون دایره ها به تصویر کشیده شده است. مثل یک پوستر کنار خیابان.کلئون پترسون: No Place (Utopia) گالری Mindy Solomon 27 نوامبر 2022 تا 2 ژانویه 2023
تصویرسازی های هوشمندانه کلئون پترسون از مردان و زنانی که در میانه خشونت و هرزگی گرفتار شده اند، تداعی کننده تصاویر جنگی در سفال های یونانی است و وضع طبیعی هابز را به یاد می آورد – همان کشت و کشتاری که ظاهراً از طریق تأسیس بدن های سیاسی بر آن غلبه می شود.