در اثر پیش رو پرتره زنی خسته، ناراحت، که ماسکی از جنس سیاست در مقابل او وجود دارد به تصویر کشیده شده است. نگاه زن بی‌روح و خیره به روبه‌رو است. هنرمند از پرداختن به جزئیات پرهیز کرده و بیشتر به بیان احوالات انسانی یک زن امروزی در پیچ‌ و خم زیستن خویش پرداخته است.

آسانلو برای بیان بهتر آنچه در ذهن دارد از ضربات محکم و درهم‌ تنیده شده‌ی قلم، با تناژ رنگی خاکستری، سعی کرده درد و رنجی که زن متحمل شده است را واقع‌گرایانه‌تر به مخاطب القا کند. و زن در پس چهره رنجور خود پوزخند محو و تلخی به نشانه قوی بودن به مشکلات متحمل شده‌اش می‌زند. در این اثر زن سوژه اصلی است و جزئیات، زیر انبوهی از لکه‌های درخشان رنگ پنهان‌شده‌اند تا کلیت فیگور، پیام‌رسان فحوای انسانی اثر باشد و به‌جای تأکید بر جزئیات زیباشناختی اندام، چارچوب معنایی اثر خود را به بیننده بشناساند.

 طراحی قوی با به نمایش درآوردن احساس‌های انسانی، خصیصه اصلی هنر علیرضا آسانلو بوده و هنرمند توانسته با قلم خود حس درد، رنج، سکوت و حتی سکون پرتره در مقابل اوج هیجان ضربات قلم را به مخاطب القا کند.

به تصویر کشیدن حالات روحی و مشکلات انسانی در فضایی واقع‌گرایانه با ضربات سریع و قوی قلمو و نیز استفاده از تناژ خاکستری برای بیان انبوهی از اندوه و سکوت و مرکزیت قرار دادن پرتره، علاوه براثر پیش رو در اکثر آثار خلق‌شده توسط آسانلو قابل‌مشاهده است. در آثار وی جزئیات پرتره و فیگور اهمیت فراوانی دارند. این مورد را می‌توان هم در نقاشی های کتاب رنگ و روغن او و هم در مجسمه‌هایی که از پرتره‌های مشاهیر خلق کرده است مشاهده کرد.