این مقاله درادامه معرفی ۲۴ اثر دیدنی موزه لوور است که در۳ بخش قبلی آثاری را از دپارتمان شرق باستان- منطقه ایران و عراق-، خاورمیانه نزدیک، مصر، یونان، تمدن اتروسک و روم بررسی کردیم. در این قسمت نیز به معرفی ۶ اثر دپارتمان آثار هنر اسلامی و نقاشی در موزه لوور می پردازیم؛ جعبه عاج المغیره، شیر مونزون و تابلو های؛ مونالیزا داوینچی، زن سوزن دوز یوهانس ورمیر، تاج گذاری ناپلئون ژاک لوئی داوید و آزادی هدایتگر مردم یوژن دلاکروا.
جعبه عاج المغیره
صلوات خدا، خیر، سعادت و خوشبختی بر مغیره فرزند امیرالمؤمنین رحمه الله، سال ۳۵۷.
این کتیبه نشان دهنده تاریخ و گیرنده این ظرف عاج- پیکسیس- است که گمان می رود که در یکی از کارگاه های مدینه الزهرا در نزدیکی قرطبه امروزی اسپانیا کنده کاری شده باشد، اما هویت هدیه دهنده ناشناخته است. برخی فکر می کنند که این یک هدیه جشن بلوغ از طرف پدر به پسرش یا راهی برای تمسخر شاهزاده ای که هرگز گزینه بعدی برای حکمرانی نشد، بوده است. اما یک چیز مسلم است: طرز کار روی این قطعه و به ویژه تزیینات آن – شامل دو مرد که تخم ها را از لانه یک شاهین برمی دارند، دو سوار که خوشه های خرما را از درخت می چینند، دو شخصیت نشسته در کنار یک خدمتکار و یک گاو نر در حال مبارزه با یک شیر- آنقدر ظریف و بی عیب و نقص است که هرکس آن را سفارش داده بوده، فقط می‌توانسته است مردی ثروتمند در منصب قدرت باشد.
شیر مونزون
شیر مونزون
آیا این یک شی صرفاً تزئینی است یا در کشوری – اسپانیا اسلامی – که چشمه ها از اهمیت زیبایی‌شناختی خاصی برخوردار بودند، به‌عنوان یک فواره عمل می‌کرده است؟ نمی توانیم چیزی بگوییم. این شیر برنزی متعلق به قرن دهم یا یازدهم پس از میلاد مسیح، در قرن نوزدهم توسط نقاش و طراح مد اسپانیایی ماریانو فورتونی در Monzón de Campos در شمال اسپانیا پیدا شد. در پشت حیوان کتیبه ای به خط کوفی وجود دارد و با الفبایی نوشته شده که اغلب برای رونویسی قرآن یا ادعیه خوشبختی از آن استفاده می شده است. برکت کاملاً، نعمت شاملاً به معنای «برکت کامل/خوشبختی تمام» است. یک فرد چه چیز دیگری جز این می تواند بخواهد؟
مونالیزا داوینچی
مونالیزا داوینچی
آیا این اثر واقعاً نیاز به معرفی دارد؟ لبخند مرموز او احتمالاً اثری است که بیشترین عکس از آن در جهان گرفته شده است. میلیون ها بازدیدکننده سالانه فقط برای دیدن او به موزه لوور می آیند. تصور می شود که شاهکار لئوناردو داوینچی پرتره نجیب زاده ایتالیایی لیزا گراردینی، همسر فرانچسکو دل جوکوندو باشد. از این رو نام فرانسوی او «La Joconde» است.
داوینچی (۱۴۵۲-۱۵۱۹) این نقاشی را در سال ۱۵۰۳ یا ۱۵۰۶ آغاز کرد و دو سال قبل از مرگش آن را به پایان رساند. این اثر که توسط پادشاه فرانسه فرانسیس اول در سال ۱۵۱۸ به دست آمد، تنها اثری است که هر ساله در C2RMF، مرکز بازسازی و تحقیقاتی واقع در زیر موزه لوور، تحت معاینه کامل قرار می‌گیرد و نشان می‌دهد که چقدر این تابلو ارزشمند است.
زن سوزن دوز اثر یوهانس ورمیر
اثر یوهانس ورمیر
این زن جوان با جلیقه زردی که یک جفت ماسوره در یک دست و یک سنجاق در دست دیگر دارد، به نظر می رسد کاملاً در کار خود غرق شده است. آیا او یک نجیب زاده است یا یک سوزن دوز حرفه ای؟ هیچ چیز در این ترکیب بندی واقعا این مساله را آشکار نمی کند. کتاب کنار او می تواند کتاب مقدس باشد، اما پس زمینه اش یک دیوار خالی است.
این پرتره در حدود سال ۱۶۶۹ توسط استاد هلندی یوهانس ورمیر (۱۶۳۲-۱۶۷۵) تکمیل شد که اغلب با تابلویی با همین عنوان از کاسپار نتشر، هنرمند هلندی دیگر مقایسه می شود. تابلو ورمیر اولین بار در یک حراجی آمستردام در سال ۱۶۹۶ به نمایش درآمد و در سال ۱۸۷۰ نیز توسط موزه لوور خریداری شد.
تاج گذاری ناپلئون اثر ژاک لوئی داوید
اثر ژاک لوئی داوید
زمانی که ناپلئون به امپراتوری رسید، این اثر عظیم (۳۳ در ۲۰ فوتی) را در سال ۱۸۰۴ سفارش داد و از نزدیک نیز بر اجرای آن نظارت کرد. ژاک لوئی داوید (۱۷۴۸-۱۸۲۵)، اولین نقاش دربار که به تازگی منصوب شده بود، دو سال طول کشید تا آن را تکمیل کند، و برخی تغییرات اش نیز در طول زمان ایجاد شد.
داوید در ابتدا ناپلئون را با دستان افتاده نشان می داد، اما در کار تمام شده تاجی را که می خواهد بر سر ژوزفین بگذارد، بالا نگه داشته است. اگرچه مادرش آنروز نتوانست در مراسم شرکت کند، اما در این نقاشی درست در مرکز تصویر ایستاده است. این اثر تبلیغاتی در سال ۱۸۱۹ وارد مجموعه‌های سلطنتی شد و هنگامی که در سال ۱۸۸۹ به موزه لوور منتقل شد، کپی از آن توسط این استاد نئوکلاسیک جایگزین اش در کاخ ورسای شد.
آزادی هدایتگر مردم اثر اوژن دلاکروا
اثر اوژن دلاکروا
این اثر رنگ و روغن نمادین اثر اوژن دلاکروا (۱۷۹۸-۱۸۶۳)، اغلب به اشتباه تصور می شود که صحنه ای از انقلاب ۱۷۸۹ فرانسه را به تصویر می کشد اما در واقع یادآور انقلاب ۱۸۳۰ است که حکومت شاه چارلز دهم را سرنگون کرد.
زنی با لباس زرد گشاد، گروهی از مردم را بر روی انبوهی از اجساد هدایت می‌کند و یک تفنگ سرنیزه‌دار در دست دارد که اشتیاق و عزم او را نشان می‌دهد. پرچم سه رنگ در دست دیگرش و کلاه فریگی روی سرش، او را مظهر فرانسه می کند که به نام ماریان نیز شناخته می شود.
این شاهکار در حال حاضر در حال بازسازی جزئی است.
نویسنده و گردآورنده: عاطفه وکیلی
