هنوز از سمبلیسم هزار چیز مبهم می دانیم که پیوسته از دایره انتقاد گریزان است و ماهرانه خود را از تشریح و توصیف مبرا می کند. در کتاب آلبرماریشمیدت سمبولیسم با این سطور آغاز می شود

زیبایی شناسی بلکه تجربه، فاصله و مسئله امر زیبا، زیبایی شناسی را بیان می‌کند. همانطور که یک فیلسوف هنر غالبا هنرمند نیست، پس تأمل درباره علم با خود علم یکسان نیست.

درسال ۱۹۰۹ درمیلان جنبشی ادبی وهنری (فوتوریسم) متولد شد و ایتالیا را پس ازیک قرن رخوت ورکود به عرصه هنری اروپا بازگرداند ، جنبشی که فرهنگ وجهان بینی اروپای کهن بایستی درآن یکسره نوسازی می شد و توجه نسل جوان را به آینده ی درخشان جلب می کرد

در فرانسه شهرت ماتیس تحت الشعاع پیکاسو کمرنگ شد. بعد از رهبری فووها، آثار جسورانه‌ای از ماتیس به نوعی نقاشیی خودمانی روی کار آمد.

در دهه آغازین سده بیستم مهمترین و نافذترین جنبش سده بیستم یعنی «کوبیسم» پدید آمد و همچون یک قرینه فلسفی مشابه در برابر دستاوردهای علوم جدید و به عنوان یک مکتب هنری نوظهور شکل گرفت. این اصطلاح نخستین بار توسط لویی وُسل -به گفته ماتیس- به کارگرفته شد. او به تمسخره آثار براک را “خرده مکعب های براک” خواند اما بعدتر این عنوان توسط هنرمندان پذیرفته شد.

نقد نقاشى، نوشتارى است مبتنى بر دو رکنِ «توصیف» و «تفسیر». توصیف، بخش اصلى و اساسى هر نقد نقاشى را تشکیل می‌دهد .

در اواخر سده هجدهم میلادی و همزمان با نخستین انقلاب­های اجتماعی سیاسی عصرجدید، مکتب رومانتیسیسم نیز درتقابل با نئوکلاسیسیسم، به مثابه یک انقلاب فرهنگی ظهور یافت.

  مهدی منتصری در نمایشگاه اخیرش در گالری ایده ،با محوریت قرار دادن فرم بصری امضا، به طرح پرسش های